Җирнең елмайганын күрәсегез килсә – чәчәкле болыннарга күз салыгыз. Гөлләрнең елмаюы үзеннән-үзе сезгә дә күчәр. Ихлас елмаюны күрәсегез килсә — сабыйларны һәм чәчәкләрне күзәткән кешегә карагыз. Елмаю ул төрле була…   Усал елмаю. Самими елмаю. Оялчан һәм тыйнак елмаю. Бала елмаюы. Яшьлек елмаюы. Сынауларда чыныккан көчле елмаю. Ә иң матур елмаю ул – бәхеттән ихлас…

“Яз исә болай да кызу аккан тормышка аеруча бер дәрт, аеруча бер ашкыну кертеп җибәрә. Гүя кояш кешеләрне үзе белән ярышка чакыра. “Өлгерегез минем арттан!” – ди ул һәм үзенең хуҗалыгы – табигатьтә һәр көн искитәрлек эшләр актарып ташлый. Аның кодрәте белән кырларда карлар ашыгып эри, түбә җирләр көннән-көн ачыла бара, тау битләреннән беренче гөрләвекләр шаулап…

Көтеп алган язлар һәр елны даБертөсле күк тоелса да,Үзгә алар, алданмагыз,Узганы да, яңасы да. Еллар йөгергәне сизелми дә,Тормыш-дәрья ага гына.Кай арада кичләр җиткән —Таң иде бит яңа гына!… Кабатланса һаман бертөрлелек,Узган вакыт сизелми күк!Әй яшәп тә куя кеше —Мәңгелеккә килгән күк! Мизгелләрнең яме сизлеп арта,   Туктап бераз уйланганда…Һәр иртәдән ямьнәр табып,Яшик әле дөньяда! Гыйнвар, 2017

Табигатьтәге гармониянең нигезендә сабырлык, түземлек ята шул. Сабыр кеше генә табигатьне тоя ала, табигать ритмына яраклашып яши ала. Бу ритмны тоя алган кеше – бәхеткә иң-иң якын торучы кеше. Чөнки бәхет ул – ахыр чиктә күңел тынычлыгы… Хасиятнең иң бөек ноктасы шул….  (Галимҗан Гыйльманов)

Салмак җилдә акрын гына тирбәлгән яшел яшь яфракларны кояш нурлары иркәли. Агачларның әлеге матур һәм саф вакытын тоеп калырга ашыккандай, яфраклар арасында чыпчыклар чыр-чу килә. Төн эчендә тузаны басылып, тынычланып калган шәһәр сукмакларыннан кешеләр ашыкмыйча гына эшкә баралар. Юлга иртәрәк чыгуның никадәр рәхәт икәнен  белгәнгә күрә, шулай иртә кузгалганнардыр алар. Иртәнге юлның үзенә күрә аерым…