Исәнме, Җәй!
Җәйләр назы җанга тулсын,
Яңгыр яусын, иген уңсын.
Бәхетләр юрыйк җәйләргә,
Тормышлар мулдан булсын!
Сөенеч һәм шатлыкларда
Көн артыннан көннәр тусын.
Йөрәкләрне дәртләндереп,
Җәйләр назы җанга тулсын!
Болындагы чәчәкләрнең
Таң чыклары таҗын юсын.
Җәйләр җанга сихәт бирсен,
Көч һәм шифа тәнгә иңсен!
Тынычлык юрыйк җәйләргә,
Безне кайгы урап узсын.
Сандугачлар җыры белән
Җәйләр назы җанга тулсын!
Яшәү ямен тоеп яшик,
Якыныбызның җылысын.
Өмет баглыйк киләчәккә,
Җәйләребез имин булсын!
Раушания Сафина
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Җәй тәме ул – җиләк
Минем өчен җәй тәме ул – җиләк,
Туган якта үсә торганы!
«Балакаем кайтыр әле» диеп,
Кызарыплар пешеп куйганы.
Минем өчен җәй яме ул – җиләк,
Саф һавасы туган ягымның!
Җиләк вакытлары җитү белән,
Ничек түзим канат кагынмый?!
Минем өчен җәй төсе ул – җиләк,
Ел да килә шуны күрәсе.
Һәр җәемнең җиләкләрен җыеп,
Такыялар итеп үрәсе!
Минем өчен җәй җыры ул – җиләк,
Сайрар кошлар отып алганы,
Җиләк җыйган чакта җанны назлап,
Күңелемә кереп калганы.
Минем өчен җәй исе ул – җиләк,
Аңа җитәр исләр юктыр шул.
Тәмләп, сулап, җыеп кала торган
Ел буена җитәр көч бит ул!
Эльвира Сафина
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Җәйнең яшел аты
Атландым да ялт кына
Җәйнең яшел атына,
Җәй буйлап чаптым гына
Мин талпына-талпына!
Малайлар, кызлар кала
Су буенда кайнашып,
Чишмәләр чыңлап кала,
Кошлар кала сайрашып.
Кул изи печәнчеләр,
Гөрләп кала болыннар.
Безнең арттан иярә
Болындагы колыннар.
Җәйнең матурлыклары
Кала күренеп кенә,
Аз гына күренә дә
Кала күмелеп кенә.
Их, атым арсын иде,
Акрынрак барсын иде!
Кире бормакчы идем,
Туктап тормакчы идем,
Тик җәй аты туктамый,
Туктап бер дә ял итми,
Туйганчы бер утламый…
Әй чабабыз!
Тик алда
Сары бер ут күренде.
Җәйнең аты кинәттән
Сарыга әверелде.
Бигрәк җитез барганбыз,
Сизмичә дә калганбыз —
Атым белән бергә без
Көзгә килеп кергәнбез!
Роберт Миңнуллин
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Бер җәйге көн миңа бирегез сез!…
Кыр юлларын монда сузыгыз;
Болыннарны бире китерегез,
Урманнарны биреп торыгыз.
Мин аларны изеп, таптап йөрмәм,
Күзләремә генә алырмын;
hәр үләнен, гөлен берәм-берәм
Көйләремә генә салырмын.
Күбәләкнең тыйнак лепердәвен,
Юкәләрнең өнсез дәшүен,
Ут-сагышын сары гөлбадранның,
Гөлҗимешнең нечкә чәнчүен.
Каеннарның кайнар пышылдавын
Җырларыма гына теркәрмен.
Мин шуларны җырга салып барын,
Үзегезгә бүләк итәрмен.
Бер җәйге көн миңа бирегез сез!…
Иң күңелле чак
Җәйне көтәбез
Кайчан җитә, дип.
Җиткәч куркабыз
Үтеп китә, дип.
Җәй үзе шуны
Сизгән шикелле
Кыскарта төнне,
Озайта көнне.
Кояш соң бата,
Төннән таң ата;
Айга эш тә юк.
Ял итеп ята.
Кояшка эш күп:
Ул таңнан тора.
Иген уңдыра,
Безне кыздыра.
Безгә миләшләр,
Җиләкләр пешерә,
Яхшылык кына
Эшли кешегә.
Бари Рәхмәт
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Аһ, бу август!
Әле август,
Бары август,
Нибары август кына…
Ренат Харис
Август кына?..
Август инде!
Көзгә якынлашкан саен
Арта бара җәй кадере!
Август кына?
Август инде…
Моңсу хатирәләр булып
Үзәннәргә томан иңде!
Август кына?
Август инде!..
Бу җәйләрне туктатуның
Юкмы икән бер-бер име?!.
Август кына?..
Аһ, август шул!
Илсөяр Иксанова
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
